Geç kaldık.
Yaşarken de geç kaldık,
ölürken de.
Severken de öç aldık,
sevilirken de.
Geç kaldık.
Sokak kavgalarına,
ihtiraslı oyunlara ve
ertelenmiş ölüm randevularına.
Yerimiz dehlizin dibiydi.
Hayallerimiz koşuşturan
çocuklar gibiydi.
Düştüler, ağladılar ve
engel olamadık biz
geç kaldık!
Fırtınaya sebep
susmalara geç kaldık.
İyiliği suç bildik,
üstümüze suç aldık!
Yetişemedik sevda yüklü
trenlere, gemilere...
geç kaldık.
Uyuduk,
Gerçeği rüyada esrar ettik,
uyandık hayada ısrar ettik.
Geç kaldık.
Güneşli gündüzlere, ışıklı gecelere
süslü cümleler ve özlü hecelere
geç kaldık!
O gelmeden gitmelere,
o gitmeden gelmelere,
geç kaldık.
Hasreti saldık,
uçsuz bucaksız bozkırlara.
Denizlerde huzuru, göklerde sessizliği
bulmak için geç kaldık.
'Hoşgeldin'in kıymetini
elveda derlerken anladık,
geç kaldık.
Geç sevdik,
geç öldük,
geç kaldık...
Bleda YAMAN
