Kurudu gülistanım, tek bir gülüm kalmadı;
Biçare beklemeye tahammülüm kalmadı.
Soluk soluk erirken altında gökkubbenin,
Kahramanlar ardından güzel ölüm kalmadı!
Ben ki her mezalimi mazlumundan tanırım,
Sanki o gözlerinden başka zulüm kalmadı...
Solarken umut umut bu bekleyiş içinde;
Kurudu gülistanım, bir bülbülüm kalmadı.
Alev gibi sabrıma kuvvetli rüzgâr gerek,
Yaşamak karşısında bir müşkülüm kalmadı!
