“Şair Kerem Albayrak’a...”
Ey yüreğim!
Ey taş yüreğim!
Onlar yanılan,
sense yenilendin...
Onlar eskide kaldı,
sense yenilendin!
***
Acımızı payidar kılan nedir?
Şehir, hatırat ve zaman...
Güneş olmasa doğmaz bedir.
Bu desise pek bir kadim,
bu sancı pek bir yaman!
Cinaslı şiirlere kadeh vurduğumuz,
derdimizi şaşkın yıldızlara duyurduğumuz
küflenmiş gecelerin hatrına
yaşamaya devam etmek de ne?
Şair, kaç kez afilice öldün!
Bu kez yaşatmayı dene.
Ömrümüz notasız, ahenksiz bir beste,
bin şairin ahı var kuruyup giden her nefeste.
Yalnızca cismimiz değil, ruhumuz da şikeste!
Acımızı şahane kılan nedir?
Şehir, unutmak ve zaman...
Karanlık olmasa doğmaz bedir.
Bu hengâme pek bir asil,
bu sitem pek bir yaman!
Acımızı payidar kılan nedir?
Şehir, hatırat ve zaman...
***
Ey yüreğim!
Ey buz yüreğim!
Onlar arayan,
sense eriyendin...
Onlar yendi sandı,
sense seni yendin!
***
Tehir ettik gülüşleri, çivileyip düşleri.
Her çağda müstağniyiz,
her yolda azıksız...
Görklü Tanrı’dan medet uman fâniyiz,
çünkü dünya kazıksız!
Kaldık deryalar ortasında susuz
ve bunca kabus içinde uykusuz...
Elemlerin açtığı yaraya
efkârla dikiş atan adamlarız.
Çiçeğin toprağa küstüğü yerde biz varız.
Hazana bir ömür mihmandarlık eder,
baharı bir çırpıda kovarız!
Zihnimizde bulanık bir devrin dokusu,
gönlümüzden yayılan rutubet kokusu...
Böyle olmalı, böyle ölmeli diye anlatıldı bize.
Kaçamak ne yaptıysak kaçamamaktandı;
kaçırdık güzellikleri, tüm biletler yandı!
Tehir ettik gülüşleri, çivileyip düşleri.
Her çağda müstağniyiz,
her yolda azıksız.
***
Ey yüreğim!
Ey kor yüreğim!
Onlar bulan,
sense bilendin.
Onlar kayboldu,
sense sana bilendin!
Bleda YAMAN | Dikmen, 03.06.2018
