Sözümle bağrında yangın çıkarıp
Nükseden ağrıyı unutsan keşke.
Belki kadim günah belki de ayıp,
Maziye çağrıyı unutsan keşke.
İnci giryelerin içime akar,
Taşarken genzimi yakar ha yakar.
Seven sevdiğine böyle mi bakar?
Gördüğün sanrıyı unutsan keşke.
Perçinleştirirken kalpleri kader,
‘Yarından öteyi düşünmeyin,’ der.
Düşmeden şu yardan ellerini ver,
Ayrıyı gayrıyı unutsan keşke.
