ŞEN OLALIM DOSTLAR HEY ŞEN OLALIM

Şen olalım dostlar, hey! Şen olalım!
Kokusuz acunda gülşen olalım.
Birleşsin sımsıkı yüreklerimiz,
Kötülüğe her dem cevşen olalım.

Emanet biliriz biz canımızı,
Sevgimiz besliyor al kanımızı.
Karanlık sarsa da dört yanımızı,
Şen olalım dostlar, hey! Şen olalım!
Gökte mehtap gibi ruşen olalım.

Yıkalım zahiri modern putları,
Aşalım es'reden sarp hudutları.
Böylece buluruz kayıp kutları,
Şen olalım dostlar, hey! Şen olalım!
Batıl karşısında ahşen olalım.

Şen olalım dostlar, hey! Şen olalım!
Umutsuz acunda pürşen olalım.
Buluşsun ecirde gönüllerimiz,
Muhabbetle esrik hürşen olalım.

Bleda YAMAN

AKLIMA GELDİĞİNDE

Baş eğiyor çiçekler,
Aklıma geldiğinde.
Sönüverir ışıklar,
Aklıma geldiğinde.

Sus emrine uyarım,
Eli kalbe koyarım.
Zelzeleyi duyarım
Aklıma geldiğinde.

Mazi doğar güneşçe,
Sırıtırım güleşçe.
Ve yanarım ateşçe,
Aklıma geldiğinde.

Gözün çalar kapımı,
Nazın sarar kapımı.
Sözün kırar kapımı,
Aklıma geldiğinde.

Saat üç oluyordu,
Uyku güç oluyordu,
Gece hiç oluyordu,
Aklıma geldiğinde.

Bleda YAMAN

DOLUNAY HASRETİ

Ruhuma bir ruh sızar usul usul inceden,
Hangi duygu ya Rabbim şu gönlümü linç eden?

Eririm gecelerin karanlık kuytusunda,
Yaşarım umutların bitmez avuntusunda.

Sonsuz irfan beklerim selametli sabırdan,
Yüz çevirmem inatla ne gamdan ne kahırdan.

Yıldız yıldız düşlerim ve korkum bulut bulut,
Öyle bir yârdayım ki ne ufuk var ne hudut.

Çiçeklerin sesini duyan bir tek ben miyim?
Uykusuzluk emrine uyan bir tek ben miyim?

Ey dumanlı dağlarım, ey kurak ovalarım!
Her lahza kısrak gibi mutluluk kovalarım.

Oysa kâfi bir ayın göz'me uzanan şavkı,
Çiçek sesi mehtapla oluverir bir şarkı.

Günden güne sinsice kayboluyor hasletim,
Hüznümü azad eden dolunaya hasretim...

Bleda YAMAN