10 Aralık 2014 Çarşamba

DOLUNAY HASRETİ

Ruhuma bir ruh sızar usul usul inceden,
Hangi duygu ya Rabbim şu gönlümü linç eden?

Eririm gecelerin karanlık kuytusunda,
Yaşarım umutların bitmez avuntusunda.

Sonsuz irfan beklerim selametli sabırdan,
Yüz çevirmem inatla ne gamdan ne kahırdan.

Yıldız yıldız düşlerim ve korkum bulut bulut,
Öyle bir yârdayım ki ne ufuk var ne hudut.

Çiçeklerin sesini duyan bir tek ben miyim?
Uykusuzluk emrine uyan bir tek ben miyim?

Ey dumanlı dağlarım, ey kurak ovalarım!
Her lahza kısrak gibi mutluluk kovalarım.

Oysa kâfi bir ayın göz'me uzanan şavkı,
Çiçek sesi mehtapla oluverir bir şarkı.

Günden güne sinsice kayboluyor hasletim,
Hüznümü azad eden dolunaya hasretim...

Bleda YAMAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder