ISRAR ETMEDİM

Zamanla uzayan sarmaşık gibi
Sararsın dediler, ısrar etmedim.
Yemin edip bozan her âşık gibi
Ararsın dediler, ısrar etmedim.

Saçlarına değen yağmuru bile
Kıskandım, kıskandım durdum nafile..
Sitemim ahrazdır getirmem dile,
Zararsın dediler, ısrar etmedim.

Düğümlenir zaman boş bir hayalle,
Ne müşkülüm açar ne de bir lale...
Yaklaşma yanına bunca ahvalle,
Kırarsın dediler, ısrar etmedim.

Merak ki zihnimde karanlık zindan,
Galibin diyarı değil bu meydan!
Eşinden, dostundan, arkadaşından
Sorarsın dediler, ısrar etmedim.

Dönüp de baktın mı hiç o kalbine?
Yoruldun, yanıldın, yenildin yine!
Taşa dönsün hemen ve günden güne
Kararsın dediler, ısrar etmedim.

Bir gözün içinde gördüm bin âlem,
Kirpiği tabanca, kaşları kalem...
Kuşattı ruhumu onulmaz elem,
Yararsın dediler, ısrar etmedim.

Bleda YAMAN | 03.08.2018 - Dikmen

MUVACEHE

-I-

Özür dilerim.

İstediğiniz kişi olamam.

Ördüğünüz duvarları aşamadım.

Telkininiz ve tavsiyeniz,

size uymayan ne kadar libas varsa

ben giydim, çirkinleştim.

Özür dilerim.

Anlattığınız kişi olamam.

Ördüğünüz duvarları yıktım.

Öldüm sandınız, oysa ayıktım.

-II-

Her asırda soğuk sarayların halısı

eskimemiş ve tükenmemiş

her kralın soytarısı.

Özür benim olsun, kusur sizin.

Ben ulu çağların evladıyım,

bu kahpe asır sizin.

Aynalar şahittir, yalancı şahittir aynalar.

Her aynada hareket halindeler

jilesi yenilenmiş kadınlar.

Şatafatlı masalar sığmaz aynalara

ve parlak adımlar ve lüks arabalar...

-III-

Heyecanınız hezeyanımdır, biliniz.

Sırtımdaki plastik kılıçtan izleri siliniz.

Bineğim değil yoldaşımdır 

hor gördüğünüz merkep.

Sizin yakıtınız romantizm ve gözyaşı,

bizimse mürekkep!

Yolunuz yol değildir, biliniz.

Rasyonel zehirlenmenin eşiğindeyim.

Masallar okur durursunuz,

sanmayın ki birinizin beşiğindeyim.

Yolunuz yolum değildir, biliniz.

Attilâ’nın, Dilaver’in peşindeyim...

-IV-

Şüphesiz delirmek hakkı şairindir

ve duyurmak avaz avaz yahut sessiz sedasız.

Tanrım, suratıma bir tokat indir!

Şuuruma zulmetmek faydasız...

Şimdi aynanın karşısındayım.

Neden sonra buluştum kendimle.

Dimağım yangın yeri, düşüncem nar!

Bakıştım kopmuş kemendimle.

Kahretsin, aynada herkes var!

Zaman mıdır alay eden yoksa

mekan mıdır benimle?

Neden sonra yüzleştim kendimle.

Bleda YAMAN

BULAN’TI

Hicran kuyusuna attılar beni,

Cismini ararken ervahı buldum.
Yalancı bahara sattılar beni,
İsmini ararken etrahı buldum.

Ne çığlar doğurur bir katre inat,

Dönüşür izbeye koca kâinat.
“Belki” gönlü saran sahte teminat;
Umudu ararken eyvahı buldum.

İçimde kaybolmak, gitmek arzusu
Sanki kaderimce kurulan pusu.
Örtüyor gözleri yaprakkurusu,
Riyayı ararken essahı buldum.

Bleda YAMAN