GÖZLERİNİ MAHPUSHANE BELLEDİM

Ruhuma çakılan yıldızdı yalnızlığım,

oysa ben türkülerde kimseyi hayal etmezdim.
Bir sürgünün ukdesi gibi
bir memleket derdindeydim.
Her insan gibi suç işlemem gerekti,
aşkın cezası büyüktür, cefası daimdir, dedim.
Gözlerini mahpushane belledim.

Yanmakla müstağniydim,
yüzündeki nuru ateş belledim.
Gerçekte tutuklandım bakışlarınla.
Hülyada firarken yakalattım kendimi.
Sevmek, belki düşünce suçuydu.
Öylesine çok düşündüm ki seni
müebbet yedim.
Ya da her gece asıldım dudaklarından.
Ne hoş esaret, dedim.
Gözlerini mahpushane belledim.

Çıplak bir teslimiyetin tesettürlü itirafıdır bu!
Ne mehtaba sürüklendim
ne fecrin huzuruna.
Gözlerini mahpushane belledim.
"Yaşamak, ölmekten kaç fazlasıdır?" dedim.
Seni ukbadan görebilmem meçhuldü.
Böyle yaşamayı yeğledim.
Seni yüreğime,
kendimi de gözlerine kilitledim!
Gözlerini mahpushane belledim...

Bleda YAMAN