BEN SENİN BİLDİĞİN ERKEK DEĞİLİM

Utandırır beni bir resmin bile,
Ben senin bildiğin erkek değilim.
Nasıl anlatayım sığmaz ki dile,
Ben senin bildiğin erkek değilim.

Okuduğum kitaplardan tut da
omuzladığım yüke kadar...
Ağırdır, ağırdır, ağırdır her şey.
Sevmek, bisiklet sürmeye
benzemez mesela.
Sevmeye çalışmak diye bir tabir yoktur.
Bedenimdeki yaralar, ruhumdaki yaralar...
Bir bisiklet kazasından kalma değiller.
Sevmek eyleminden hatıralar onlar.
İçtiğim çaydan tut da
sabahladığım gecelere kadar...
Demlidir, koyudur, mattır her şey.
Çünkü gizemini kaybeden
erkek kaybeder.
Ben senin bildiğin erkek değilim.
Beni var eden gözlerin, yani efkâr ve keder...
Gözlerini saklayan kadın kaybeder!

Usandırır beni sensiz şiirler,
Ben senin bildiğin erkek değilim.
Beni şehvet değil aşkın sihirler,
Ben senin bildiğin erkek değilim.

Gördüğüm şehirlerden tut da
bildiğim sırra kadar...
Kirlidir, kirlidir, kirlidir her şey.
Özlemek, intihar etmeye
benzemez mesela.
Hasretinden ölmek diye bir tabir yoktur.
Elimdeki titreme, dilimdeki türküler...
Bir intihar girişiminden kalma değiller.
Özlemek eyleminden hatıralar onlar.
Ey sevdiğim kadın! Senden tut da
aldığım ahlara kadar...
Acıdır, tatlıdır, anıdır her şey.
Çünkü zamanını kazanan
erkek kazanır.
Ben senin bildiğin erkek değilim.
Beni yok eden sözlerin, yani umut ve kahır...
Sözlerini unutan kadın kazanır!

Uyandırır beni kâbustan hayâl,
Ben senin bildiğin erkek değilim.
Zevk sefayı seçmem dururken melâl,
Ben senin bildiğin erkek değilim!

Mavi gözlerimden tut da
sarı saçlarıma kadar...
Sevdalıdır, sevdalıdır, sevdalıdır her şey.
İstemek, resim yapmaya
benzemez mesela.
İstediğini seçmek diye bir tabir yoktur.
Hayalimdeki renkler, şiirimdeki ahenkler...
Bir doğa manzarasından kalma değiller.
İstemek eyleminden hatıralar onlar.
Çizdiğin resimlerden,
yazdığım şiirlere kadar...
Kaderdir, nasiptir, kısmettir her şey.
Çünküsü yok artık, çünküsü yok!
Ben senin bildiğin erkek değilim.
Alâlâde macera isteyen çok...
Ben senin bildiğin erkeklerden değilim!

Bleda YAMAN