6 Ocak 2015 Salı

NE ANKARA BENZİYOR SANA

Ne Ankara benziyor sana 
ne de sen bu şehre. 
Sen huzursun, ben munzur, şehir tedirgin.
Sende tebessüm hiç bitmiyor 
şehir gergin.
Her şey firari, bu merhamet, bu tahammül... 
Oysa hakikat sendeki şümul,
fecri kaplayan tesirli nûr gibi 
hülyada duruyor aşkın... 
Bu şehirde atalet var bin yılı aşkın. 
Öyle özlemişim ki seni 
bedenim şaşkın, ruhum şaşkın, Ankara şaşkın.

Ne Ankara benziyor sana 
ne de sen bu şehre. 
Sokağın yok senin denizlere çıkmayan,
saçların nehir taşır da dökülür içimdeki denize. 
Artık bakma bendeki solmuş benize, 
özlemek öldürür bu sefer, belki yıldırır... 
Yanında özlemek, vuslatı şaşırtır.
Masalardayım, kısa, kısaltılmış masalarda.
Susuyorum insanlara ama sana konuşuyorum. 
Benzemiyor Ankara sana 
ama bakınca seni duyuyorum... 

Bleda YAMAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder